شعر این نماهنگ در وصف لطف حضرت معصومه ( س ) به زائرانش می باشد ودر اين كليپ از تصاویر حرم و زائران این حضرت استفاده شده است.
خواننده: علی نورایی
آهنگساز: حامد جهانبخش
شاعر: دوست عزيزم احمد رضا کریمی
تدوین: سمیعی و افخمی
سیاه وسفید
توی شهر عاشقا گنبدی طلایی بود
واسه ي کبوترا جای باصفایی بود
دسته کبوترا همه یک رنگ وسفید
دور این گنبد زرد می پریدن باامید
یه روز،از همون روزا بین اون کبوترا
یه کبوتری اومد که نبود رنگ اونا
رنگ اون مثل شبا غرق در سیاهی بود
دور اون گنبد زرد دنبال پناهی بود
یکی از کبوترا گفت غریبه ي سیاه
همه اینجا سفیدن توکجا ، اینجاکجا
تا که این حرف وشنید، دل بیچاره شکست
پرهاشو به هم زدو رفت ويک گوشه نشست
دیگه از زخم زبون خسته بود وناامید
توی این دلواپسی یهو یک صدا شنید
ای کبوتر سیاه تو خودت خوب میدونی
که بی بی مهربونه،میشه پیشش بمونی
روی این گنبد زرد ، ننوشته هیچ کجا
که سفیدا بمونن اینجا نیست جای سیا(ه)
شعر از احمد رضا کریمی